۱۳۸۸ شهریور ۲۴, سه‌شنبه

ظلم جاری، نقش آیات عظام!

کروبی افشاگری مهمی کرد. اینجا بخوانیدش.

آدمی مثل من که قید و بندهای مذهبی و اسلامی و ملی دارد و راحت نمیتواند وضعیت فعلی کشور را تحلیل و هضم کند. هی گیج میزند. با کروبی چه میکنند؟ با موسوی چه میکنند؟ هاشمی چه شد؟ با اساتید دانشگاه چه کردند؟ با دانشجویان چه؟ به نام اسلام چه میکنند؟ وقتی دکتر شدم، فهمیدم که دکتر شدن یعنی چه. فهمیدم که یک دکتر ممکن است چگونه فکر کند. با این وضعیت کشور، نمیخواهد آیت الله بشوم که بدانم وظیفه آیت الله و آیت الله عظمی هنگام دیدم ظلم و تعدی به مسلمان چیست. چقدر خنده ام میگیرد از زمانی که فکر میکردم مرجع تقلید و آیت الله یعنی کسی که ..... مرجع تقلید و آیت الله ی که صدایش از بابت ظلم رایج این روزها نیاید همان بهتر که خود از خود تقلید کند. ما نخواستیم. اصلا گیریم ظلمی نمیشود. پس چرا این عظمایان وسط نمی آیند که روشنگری کنند!؟ دور قم را باید با دیوار سربی بگیرند. هر چند نمیخواهم به برخی از آیت الله ها من جمله جوادی آملی که بالاخره ابراز عقیده کرده چیزی بگویم. ولی حرمت آیت الله ی نه تنها در ذهنم شکست، بلکه وجود اشخاص فعلی هم در ذهنم زیر سوال رفت. ملا شدن بس آسان!

بهرحال تصور اینکه در این کشور دست به دست چه کسانی باید بدهم که کشورم را آباد کنم، موضوعیست که نه تنها من، بلکه نسل من از فکر کردن به آن بس نا امید و هراسان است. کاش دیر نمیفهمیدند و به همین هزینه ای که تاکنون شده قانع میبودند.
خدایا این حس وطن دوستی و وطن خواهی و پیشرفت وطن را از من و نسل من بستان.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر